دلم گلی است که انگار زود چیده شده
جوان نمی شود این ساقۀ جویده شده
قبول کن دل من هدیه ای است جا مانده
که سالهاست برای شما خریده شده
تو فکر می کنی این عشق باورش سخت است
شبیه رویش یک شاخۀ بریده شده
و این منم که به این فکر می کنم دنیا
فقط بخاطر عشق من آفریده شده
و تا هنوز که نگاهم به ردّ پاهایی است
که روی ساحل تنهایی ام کشیده شده...
تو می رسی...«توبه من می رسی» یقین من است
شبیه نغمه ای از آسمان شنیده شده...
محمد سعید میرزایی
1393/10/17